|
Parę rad przed sezonem oprysków
Aby uniknąć przykrych niespodzianek podczas prowadzenia oprysków przez rolników, my pszczelarze powinniśmy zadbać o nasz interes pszczelarski dużo wcześniej. Dlatego już na początku roku kalendarzowego, najpóźniej do końca marca należy w pierwszej kolejności powiadomić urząd gminy o miejscu stacjonowania pasieki.
Należy to uczynić nawet, jeśli pasieka jest stacjonarna i znajduje się w tym miejscu od lat. Wysyłamy listem poleconym za potwierdzeniem odbioru informację o ilości i typu uli, podajemy dokładny adres posesji i prosimy o powiadomienie właścicieli działek rolnych o fakcie stacjonowania pasieki. Jest to o tyle ważne, że w ewentualnej przyszłej rozprawie sądowej truciciel może się tłumaczyć brakiem wiedzy nt. bytności pasieki w tym rejonie. Urząd gminy posiada informacje o właścicielach pól i może powiadomić wszystkich rolników o pasiekach. Drugą sprawą, która może nam pomóc, to wysłanie próbek osypu zimowego do badania laboratoryjnego, aby całkowicie wykluczyć chorobę. Chodź nie jest to tak ważne, z tego względu, iż wytrucie stwierdza przecież lekarz weterynarii, to jednak „dla spokoju duszy” warto to uczynić. Poza tym, zawsze powinno się przebadać osyp zimowy, aby posiąść wiedzę o zdrowotności naszych rodzin. Trzecim, bardzo nietypowym krokiem jest przesłanie do okolicznych sołtysów krótkiej informacji nt. stacjonowania pasieki wraz z ksero wspomnianego artykułu. Większość sołtysów i rolników zna obowiązujące przepisy bardzo dobrze, ale nie zaszkodzi przypomnieć im o tym, iż musimy wspólnie dbać o środowisko, bo innej drogi po prostu nie ma. Warto też skontaktować się z pobliskim biurem PIORiN, aby uzyskać parę informacji odnośnie numerów telefonów alarmowych w przypadku zaistnienia konieczności interwencji.
Proponuję także zaopatrzyć się w plastikowe, sterylne pojemniki na ewentualne próbki oraz formularze protokółów, które można znaleźć w internecie lub innych źródłach. Warto także od czasu do czasu zrobić parę zdjęć naszej pasiece, aby można było zaobserwować rozwój wiosenny naszych rodzin.
Źródło:Pismo Pasieka dla pszczelarzy z pasią |
